Van ‘t jaar acht tot het jaar veertig
Ja die Irma was nog jong
‘t Was een Duitser met de tering
Te groot hart, te zwakke long
Renée, die had een vleesboom
Tante Mo is in haar slaap
Doodgevallen in een droom
En nooit meer opgeraapt
Kijk da's Emma, doodgeboren,
Zie da' j'er nie' over loopt
Haar portret al lang verloren
Een blauw kruiske, nooit gedoopt
En Roger, da' was de kanker
die heeft zichzelf overgroeid
Als een klimop te hoog wordt hangt er
Teveel schaduw. Weggesnoeid.
Zoutzuur op arduin
Witte bubbels, geel schuim
Staalwol om het roest te wassen
Jaar en datum weg te krassen
En een beitel voor je eigen naam
Voor als we komen te gaan
Van tussen Jezeke zijn benen
Zou ‘k die webben willen plukken
‘k Wreef het zand tussen zijn tenen
Als ik me nog kon bukken
‘k Wil een engelke van porselein
en een sprei van zwarte marmer
‘t mogen stenen bloemen zijn
om mij aan te verwarmen
Zoutzuur op arduin
Witte bubbels en geel schuim
Staalwol om het roest te wassen
Jaar en datum weg te krassen
En een beitel voor je eigen naam
Voor als we komen te gaan
Hier is het rustig, is het veilig
Misschien volgende keer
Volgende keer misschien, dan blijf ik
En dan ben ik hier niet meer
Niet meer
|
Год восьмой, сороковой,
Да, Ирма была молода.
Она встретила немца, больного туберкулезом,
У нее было сильное, доброе сердце, но слабые легкие.
Рене, у нее были фиброиды;
Тетушка Мо, она спала,
Увидела сон,
И больше никогда не просыпалась.
Смотри, это Эмма, она родилась мертвой,
Осторожнее, не наступи на неё.
Её портрета давно уже нет.
Маленький синий крестик, а ведь её никогда и не крестили.
И Роджер, у него был рак,
Он позволил опухоли разрастись.
Когда плющ разрастается,
Становится слишком много теней. Вырезан.
Кислота на камне,
Белые пузырьки, желтая пена.
Металлической губкой стереть ржавчину,
Стереть дату и год,
Чтобы было место, где можно высечь твоё имя,
Когда придет время уйти.
С ног Иисуса
Я бы убрала паутину,
Вычистила песок между его пальцев,
Если бы только смогла наклониться.
Хочу херувима, сделанного из фарфора,
Покрывало из черного мрамора,
Каменных цветов будет достаточно,
Чтобы было тепло и спокойно.
Кислота на камне,
Белые пузырьки, желтая пена.
Металлической губкой стереть ржавчину,
Стереть дату и год,
Чтобы было место, где можно высечь твоё имя,
Когда придет время уйти.
Здесь тепло, безопасно,
Может, в следующий раз,
Может, в следующий раз я останусь,
И здесь меня больше не будет,
Больше не будет.
|
